ماده مخدر تسبیح

ماده مخدر تسبیح (متامفتامین) یکی از مواد محرک و توهم‌زاست که تأثیرات روانی و جسمی شدیدی بر مصرف‌کنندگان می‌گذارد. این ماده به دلیل ترکیب شیمیایی خاص خود می‌تواند تغییرات عمیقی در ادراک، احساسات و رفتار افراد ایجاد کند.
مصرف تسبیح نه‌تنها به‌سرعت به اعتیاد شدید منتهی می‌شود، بلکه به آسیب‌های جسمی و روانی نیز منجر می‌شود. در این مقاله، به بررسی عوارض و علائم اعتیاد به تسبیح، روش‌های مصرف آن، و در نهایت راه‌های ترک این ماده می‌پردازیم تا آگاهی بیشتری در خصوص خطرات و روش‌های درمانی این ماده مخدر ایجاد کنیم.

ماده مخدر تسبیح چیست؟

ماده مخدر تسبیح یک روان‌گردان و توهم‌زاست که عمدتاً بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد. این ماده به دلیل ترکیب شیمیایی خاص خود می‌تواند تغییرات شدیدی در ادراک، احساسات و رفتارهای فرد ایجاد کند. تسبیح به طور عمده از مواد شیمیایی تولید می‌شود و تأثیرات آن مشابه مواد مخدر سنتی همچون MDMA و LSD است. به همین دلیل، این ماده در گروه مواد توهم‌زا و محرک قرار می‌گیرد و به‌ویژه سیستم عصبی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، به‌طوری که تغییرات غیرطبیعی در افکار، احساسات و رفتار مصرف‌کننده ایجاد می‌شود.

علاوه بر اثرات روانی، مصرف تسبیح تأثیرات جسمی جدی نیز به همراه دارد؛ از جمله افزایش فشارخون، مشکلات قلبی و اختلالات روانی. به‌طورکلی، این ماده در دسته مواد محرک و توهم‌زا قرار می‌گیرد. همچنین تسبیح در برخی مناطق به طور غیررسمی با نام‌های دیگری مانند «گل»، «پیکو»، «پات» و «شیشه» شناخته می‌شود.

تسبیح عمدتاً از ترکیبات شیمیایی تولید می‌شود و به‌عنوان یک ماده صنعتی، به‌صورت مصنوعی تهیه می‌گردد. ترکیب‌هایی همچون آمفتامین‌ها، کراک یا کوکائین و گاهی سایر مواد شیمیایی به آن افزوده می‌شود تا اثرات روانی آن تقویت شود.
نکته مهم این است که ترکیب دقیق مواد موجود در تسبیح ممکن است از تولیدکننده‌ای به تولیدکننده دیگر متفاوت باشد، و همین امر باعث می‌شود مصرف‌کنندگان از خطرات آن بی‌اطلاع باشند. در نتیجه، مصرف این ماده می‌تواند منجر به اعتیاد سریع و مشکلات جدی جسمی و روانی برای مصرف‌کننده شود.

✅ مقاله پیشنهادی: ترک شیشه

روش های مصرف ماده مخدر تسبیح چیست؟

ماده مخدر تسبیح به روش‌های مختلفی مصرف می‌شود که هرکدام تأثیرات خاص خود را بر بدن و ذهن دارند. این روش‌ها می‌توانند در سرعت و شدت تأثیرگذاری ماده بر مصرف‌کننده تفاوت‌هایی ایجاد کنند.

مصرف ماده مخدر تسبیح به صورت استنشاق (کشیدن):

یکی از رایج‌ترین روش‌های مصرف تسبیح است که معمولاً به‌صورت پودر مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف‌کنندگان این ماده را از طریق بینی استنشاق می‌کنند که باعث می‌شود تأثیرات آن به‌سرعت ظاهر شود. این روش موجب می‌شود که مواد مخدر سریع‌تر به جریان خون وارد شوند و به طور مستقیم به مغز برسند. اثرات آن معمولاً در عرض ۵ تا ۱۰ دقیقه آغاز می‌شود و شامل احساس سرخوشی و انرژی زیاد است. بااین‌حال، استنشاق می‌تواند به تخریب شدید بافت‌های بینی و سینوس‌ها منجر شود و مشکلات تنفسی را به همراه داشته باشد.

روش دود کردن ماده مخدر تسبیح :

مصرف تسبیح به‌صورت دود یکی دیگر از روش‌های متداول است. برخی افراد این ماده را با مواد دیگری مانند توتون یا گیاهان دیگر مخلوط کرده و دود می‌کنند. این روش باعث می‌شود که ماده به‌سرعت وارد ریه‌ها شود و سپس به جریان خون برسد. اثرات سریع‌تری نسبت به مصرف خوراکی دارد و معمولاً در عرض چند دقیقه به طور کامل احساس می‌شود. اما دود کردن می‌تواند به مشکلات جدی ریه، مشکلات قلبی و بیماری‌های تنفسی مزمن منجر شود.

مصرف خوراکی مخدر تسبیح:

در برخی از موارد، تسبیح به‌صورت قرص یا مایع مصرف می‌شود. اثرات این روش مصرف معمولاً دیرتر از روش‌های دیگر آشکار می‌شود، چرا که ماده باید ابتدا از سیستم گوارش عبور کرده و سپس وارد جریان خون شود. معمولاً ۲۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد تا اثرات روانی و جسمی این روش مصرف ظاهر شود. اگرچه اثرات این روش دیرتر بروز می‌کند، اما به دلیل طولانی‌تر بودن زمان جذب، اثرات آن می‌تواند شدیدتر و ماندگارتر باشد.

عوارض مصرف ماده مخدر تسبیح

ماده مخدر تسبیح یکی از مواد اعتیادآور با اثرات مخرب شدید بر بدن و ذهن است. در اینجا به بررسی عوارض و خطرات این ماده، هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت، می‌پردازیم:

• افزایش انرژی و هشیاری: فرد به شدت احساس انرژی و هوشیاری بیش از حد می‌کند.
• افزایش ضربان قلب و فشارخون: مصرف تسبیح باعث افزایش سریع ضربان قلب و فشارخون می‌شود.
• توهمات شنوایی و بینایی: فرد ممکن است دچار توهمات شنوایی (شنیدن صداهای غیرواقعی) یا توهمات بینایی (دیدن اشیا غیرواقعی) شود.
• اضطراب و استرس شدید: فرد ممکن است احساس اضطراب، بی‌قراری یا ترس کند.
• افزایش دمای بدن: دمای بدن به طور غیرعادی افزایش می‌یابد که می‌تواند منجر به گرمازدگی شود.
• کاهش اشتها: فرد ممکن است احساس سیری نکند و تمایلی به خوردن غذا نداشته باشد.

علائم مصرف یا علائم اعتیاد ماده مخدر تسبیح

افرادی که به متامفتامین اعتیاد پیدا کرده‌اند، ممکن است مجموعه‌ای از علائم روانی و جسمی را نشان دهند که می‌تواند در مراحل اولیه و یا در مراحل پیشرفته مصرف آشکار شود. این علائم عبارت‌اند از:

علائم روانی اعتیاد ماده مخدر تسبیح:

• اضطراب و استرس شدید: فرد مصرف‌کننده ممکن است دچار اضطراب مفرط، بی‌قراری و تحریک‌پذیری شود.
• توهمات و هذیان‌ها: مصرف مداوم این ماده می‌تواند منجر به توهمات شنوایی و بینایی، پارانویا و توهمات کمال‌گرایانه شود. فرد ممکن است احساس کند که تحت تعقیب است یا با تهدیدات غیرواقعی روبرو است.
• افسردگی و خستگی: بعد از اینکه اثرات اولیه ماده از بین می‌رود، فرد ممکن است دچار افسردگی شدید، بی‌حوصلگی و خستگی مفرط شود.
• اختلالات خواب: بی‌خوابی یا خواب آشفته یکی از علائم رایج اعتیاد به متامفتامین است. فرد ممکن است برای روزها نخوابد و سپس به خواب عمیق بیفتد.
• اختلال در توانایی‌های شناختی: آسیب به حافظه، اختلالات توجه و مشکل در تصمیم‌گیری از دیگر اثرات روانی اعتیاد به این ماده است.

علائم جسمی اعتیاد ماده مخدر تسبیح :

• کاهش شدید وزن: متامفتامین به شدت اشتها را کاهش می‌دهد و منجر به کاهش وزن سریع و شدید می‌شود.
• افزایش ضربان قلب و فشارخون: این ماده باعث افزایش شدید ضربان قلب و فشارخون می‌شود که می‌تواند به مشکلات قلبی و عروقی مانند سکته قلبی یا نارسایی قلبی منجر شود.
• خشکی دهان و مشکلات دندانی: یکی از علائم شناخته‌شده مصرف متامفتامین، خشکی دهان و آسیب‌های شدید به دندان‌ها است که به «دندان‌های شیشه‌ای» معروف است.
• آسیب‌های پوستی: مصرف طولانی‌مدت ممکن است باعث ایجاد زخم‌ها و آسیب‌های پوستی شود، به دلیل خراش‌ها و داغ‌شدن پوست که ناشی از ضربه‌های مکرر به آن است.
• افزایش دمای بدن: متامفتامین باعث افزایش دمای بدن می‌شود که می‌تواند منجر به گرمازدگی و مشکلات جدی جسمی گردد.

روش های ترک ماده مخدر تسبیح

ترک ماده مخدر تسبیح نیازمند رویکردی جامع و چندجانبه است که به طور مؤثر به پاک‌سازی جسم و ذهن فرد کمک کند. اولین قدم در درمان، سم‌زدایی است که با هدف پاک‌سازی بدن از مواد مخدر و تحت نظارت پزشکی انجام می‌شود، و برای کاهش علائم ترک از داروهای کمکی استفاده می‌شود. یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش میل به مصرف تسبیح، کاشت ایمپلنت نالتروکسان است که به طور تدریجی دارو را به بدن آزادکرده و به مدت چند ماه از اثرات سرخوشی ناشی از مصرف مواد جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، روان‌درمانی مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT) به فرد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری منفی مرتبط با اعتیاد را تغییر دهد و مهارت‌های مقابله‌ای برای جلوگیری از بازگشت به مصرف بیاموزد. در کنار این موارد، دارودرمانی برای مدیریت علائم ترک، مانند اضطراب، افسردگی و بی‌خوابی تجویز می‌شود تا به کاهش وسوسه مصرف کمک کند.

برای افرادی که وابستگی شدید دارند، روش بستری در مرکز درمانی تحت نظارت پزشکی گزینه‌ای مؤثر است. از سوی دیگر، روش سرپایی برای افرادی که نیاز به مراقبت شبانه‌روزی ندارند و می‌توانند تحت درمان‌های دارویی و مشاوره‌ای قرار بگیرند، مناسب است. برای شروع درمان و کسب مشاوره تخصصی رایگان، به کلینیک دکتر جوادی مراجعه کنید تا تحت مراقبت‌های حرفه‌ای قرار بگیرید و گام‌های مؤثری برای ترک این ماده بردارید.

جمع‌بندی از مخدر تسبیح

ترک ماده مخدر تسبیح به دلیل ماهیت اعتیادآور و تأثیرات شدید آن نیازمند درمان جامع و تخصصی است که شامل سم‌زدایی، روان‌درمانی، دارودرمانی، و در برخی موارد بستری در مراکز درمانی می‌شود. علاوه بر این، کاشت ایمپلنت نالتروکسان یکی از روش‌های مؤثر در کاهش میل به مصرف است که می‌تواند به طور موقت از اثرات سرخوشی ناشی از مصرف جلوگیری کند.

باتوجه‌به تأثیرات مخرب این ماده، درمان و ترک آن باید تحت نظارت پزشکی و با حمایت‌های روان‌شناختی انجام شود. برای شروع درمان و دریافت مشاوره تخصصی، مراجعه به بهترین کلینیک‌ ترک اعتیاد در تهران مانند کلینیک دکتر جوادی می‌تواند گام مؤثری در مسیر بهبودی باشد.

سؤالات متداول درباره ماده مخدر تسبیح

1. چگونه می‌توان علائم اعتیاد به تسبیح را شناسایی کرد؟
   علائم اعتیاد به تسبیح شامل کاهش وزن شدید، خشکی دهان، مشکلات دندانی «دندان‌های شیشه‌ای»، اضطراب، توهمات شنوایی و بینایی، و بی‌خوابی است. فرد معتاد همچنین ممکن است دچار اختلالات شدید روانی مانند پارانویا و افسردگی شود.
2. آیا ترک تسبیح به‌تنهایی ممکن است؟
   ترک تسبیح به‌تنهایی و بدون کمک حرفه‌ای معمولاً بسیار دشوار است. این فرآیند نیازمند درمان‌های پزشکی و روان‌شناختی، مانند سم‌زدایی، دارودرمانی و روان‌درمانی است تا فرد بتواند به طور مؤثر از وابستگی خود رهایی یابد.
3. چگونه می‌توان از بازگشت به مصرف تسبیح جلوگیری کرد؟
   برای جلوگیری از بازگشت به مصرف، انجام روان‌درمانی، استفاده از ایمپلنت نالتروکسان و دریافت حمایت اجتماعی از خانواده و گروه‌های درمانی ضروری است.

۱۴۰۴/۰۱/۱۸