داروهای متداولی که برای درمان اسهال مصرف میشوند، حاوی دیفنوکسیلات هستند که ویژگیهای آن بسیار شبیه به ویژگیهای مسکن مخدری به نام دمرول است. بیماران وابسته به مخدرهای غیرقانونی یا داروهای مسکن مخدر تجویزی هنگامی که میخواهند حالت جدیدی را تجربه کنند یا نمیتوانند ماده مخدر همیشگی را به دست بیاورند، به داروهای درمان اسهال روی میآورند. یکی از مشکلات مربوط به داروهای حاوی دیفنوکسیلات سهولت دسترسی به آنها است، کافی است فرد به پزشک مراجعه کند و به بهانه اسهال از پزشک بخواهد که این دارو را برایش تجویز کند.
مصرف قرص دیفنوکسیلات به دلیل احساس سرخوشیای که ایجاد میکند باعث سوءمصرف و ایجاد وابستگی میشود. به همین دلیل امروزه ترک اعتیاد دیفنوکسیلات و روش ترک دیفنوکسیلات به دغدغه برخی افراد و خانوادهها تبدیل شده است.
تولیدکنندگان داروهای ضد اسهال مانند دیفنوکسیلات، برای از بین بردن خاصیت اعتیادآوری این داروها نوعی ماده را به ترکیب دارو اضافه میکنند که انتظار میرود باعث حالت تهوع شود. اما مسئله اینجا است که اکثر افراد از مصرف این ماده دچار حالت تهوع نمیشوند. عامل بازدارنده اصلی که تا حدی مانع از رواج یافتن اعتیاد به داروهای حاوی دیفنوکسیلات میشود، گران بودن این دسته از داروها است.
شاید باورش سخت باشد که یک نفر ۳۰ تا ۴۰ قرص ضد اسهال یا حتی بیشتر را یکجا مصرف کند تا بتواند احساس سرخوشی و نشئگی را تجربه کند، اما هستند افرادی که چنین اشتباه بزرگی را انجام بدهند.
قرص دیفنوکسیلات با نام تجاری لوموتیل نیز به فروش میرسد. یکی از ترکیبات تشکیل دهنده این قرص آتروپین است، فرض بر این است که آتروپین که خود نیز داروی مشابهی برای درمان اسهال است، به دلیل ایجاد سردرد و حالت تهوع مانع از وابستگی به دیفنوکسیلات میشود. اما شواهد حکایت از آن دارد که میزان آتروپین موجود در دیفنوکسیلات به حدی نیست که از اعتیاد جلوگیری کند.
فقط ۰/۲۵ میلیگرم آتروپین در قرص دیفنوکسیلات وجود دارد. افراد وابسته به این دارو، دیفنوکسیلات را به روشهای مختلف از این قرص و قرصهای مشابه استخراج میکنند و آتروپین را جدا میکنند تا با مصرف آن دچار عوارض ناخوشایند نشوند.
بیمارانی که معمولاً ۲۰ یا ۳۰ قرص را همزمان مصرف میکنند، مدعی هستند که از مصرف این همه قرص دچار حالت تهوع نمیشوند. مصرف مقدار زیادی دیفنوکسیلات احساس سرخوشیای را در مصرفکنندگان به وجود میآورد که تا چند ساعت طول میکشد، سرخوشی حاصل از مصرف دیفنوکسیلات مانند اثرات ناشی از مصرف هروئین، اکسیکدون و دیگر مخدرهای قوی است. مصرف دوز بالای آن روند ترک اعتیاد دیفنوکسیلات را دشوارتر میکند.
مصرف مقدار زیاد دیفنوکسیلات باعث سرگیجه و توهم، تاری دید، تپش قلب، از دست دادن تعادل، نورهراسی و حالت تهوع میشود. به علاوه مصرف مقدار بسیار زیاد دیفنوکسیلات یبوست شدید و خشکی دهان شدید را به دنبال دارد.
خماری دیفنوکسیلات سندرمی است که در اثر قطع مصرف دارو شروع میشود. حالت خماری صرفاً زمانی بروز مییابد که فرد دچار اختلال سوءمصرف دیفنوکسیلات باشد، قرص را برای مدتی طولانی مصرف کرده باشد یا آن را در مقدار تجویز شده مصرف نکرده باشد. خماری هر نوع ماده مخدری، از جمله دیفنوکسیلات میتواند بسیار آزاردهنده و ناخوشایند باشد.
نخستین علائم خماری دیفنوکسیلات شامل آشفتگی، اضطراب، درد عضلانی، آبریزش چشم، بیخوابی، آبریزش بینی، تعریق و خمیازه کشیدن میشود. پس از مدتی علائم دیگری مانند اسهال، دل پیچه، بزرگ شدن مردمکها، حالت تهوع و استفراغ بروز مییابد. پاهای برخی افراد نیز پس از قطع مصرف و ترک دیفنوکسیلات شروع به لرزیدن میکند و یا پوستشان دوندون میشود.
اگر ترک اعتیاد تحت نظر پزشک انجام شود، پزشک داروهای خاصی را بری تسکین علائم خماری و کوتاهتر کردن دوران ترک اعتیاد، تجویز میکند.
اگر پاسختان به هر یک از پرسشهای زیر مثبت است، بهتر است برای بررسی مشکل سوءمصرف خود به پزشک خانوادگی یا متخصص اعتیاد مراجعه کنید تا هر چه زودتر برای ترک دیفنوکسیلات اقدام کنید.
برای آشنایی بیشتر با قرص دیفنوکسیلات و عوارض آن، پیشنهاد میکنیم به صفحه دیفنوکسیلات چیست؟ مراجعه کنید.
ترک قرص دیفنوکسیلات به تنهایی و بدون کمک متخصص کار دشوار و ناخوشایندی است و حتی میتواند خطرناک باشد. ممکن است مصرفکننده جان خود را در اثر آسپیراسیون ریوی از دست بدهد؛ آسپیراسیون به ورود محتویات معده به ریهها گفته میشود. به علاوه بسیاری از افرادی که به تنهایی درصدد ترک دیفنوکسیلات برمیآیند، چون تحمل عوارض آزاردهنده ترک اعتیاد را ندارند، دچار عود اعتیاد میشوند. اکثر اوردوزهای مرگبار زمانی رخ میدهد که مصرفکنندگان دوباره مصرف مواد مخدر را شروع میکنند.
با این توصیف بهتر است روند ترک اعتیاد را در مراکز تخصصی درمانی مانند کلینیکهای ترک اعتیاد تخصصی انجام دهید تا هم تحت نظر پزشک باشید و هم تکنیکهای زندگی بدون مواد مخدر را آموزش ببینید.
درمان بستری ترک اعتیاد بالاترین نرخ موفقیت را در درمان ترک اعتیاد دارد. اکثر سوءمصرفکنندگان دیفنوکسیلات به داروهای مخدر دیگر مثل باربیتوراتها، الکل و یا داروهای آرامبخش اعتیاد دارند. این مسکنها “درد روانی” ناشی از مشکلات روانی تشخیص داده نشده مانند افسردگی، سندرم استرس پس از سانحه و آسیبهای دوران کودکی را تنها برای مدتی از بین میبرند.
بسیاری از بیمارانی که در مراکز درمانی ترک اعتیاد بستری میشوند، دچار “اختلالهای همزمان” هستند که باید به عنوان مشکلاتی جداگانه به طور همزمان تحت درمان قرار بگیرد. به عبارت دیگر، بیماران باید به روشی جامع، درمان بشوند و به جز اعتیاد به مشکلات دیگر آنها هم توجه شود.
برای این که بتوانید بر اعتیاد خود غلبه کنید، باید کل سبک زندگیتان را تغییر دهید. اصلاح سبک زندگی گاهی اوقات ایجاب میکند که ارتباطتان را با برخی از اطرافیان قطع کنید و مسیر زندگی حرفهایتان را تغییر دهید. برای ایجاد این تغییرات اساسی به کمک مشاوران متخصص نیاز خواهید داشت. در کلینیک ترک اعتیاد دکتر جوادی میتوانید مشاور تخصصی خود را داشته باشید و در جلسات مشاوره گروهی و مشاوره خانواده شرکت کنید.
انجام فعالیتهایی که با هدف بهبود جسمی طراحی شده است، خودشناسی و ارتباط برقرار کردن با خود از طریق مشاوره نیز بخشی از برنامههای درمان پیشرفته ترک اعتیاد در کلینیک تخصصی دکتر جوادی به شمار میآید. بیماران معمولاً برنامههای مراقبت پس از ترک اعتیاد را پس از اتمام دوره درمان بستری و برگشت به خانه ادامه میدهند، این برنامهها شامل حمایت، مشاوره و رواندرمانی مستمر و شرکت در جلسات گروه درمانی ترک اعتیاد میشود.
ویژگی های کلینیک تخصصی دکتر جوادی:
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره ترک اعتیاد به دیفنوکسیلات و داروهای مشابه، با ما به عنوان بهترین کلینیک ترک اعتیاد با شماره 02179441 تماس بگیرید، مشاوران ما آماده پاسخگویی و راهنمایی شما در مسیر رهایی از اعتیاد هستند.
دکتر مسعود جوادی موسس و صاحب امتیاز کلینیک ترک اعتیاد دکتر جوادی، دارای 15 سال سابقه کار تخصصی در حوزه اعتیاد، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
سلام و خسته نباشيد، من قبلا اعتياد شديدي داشتم، بعد از بستري شدن در مركز ترك(كمپ) وضعيتم كلا خوب شد از هر لحاظ، هم ذهني هم جسمي، اما بعد از مدتي بدون دليل به سمت اين دارو رفتم ديفونوكسيلات را مصرف كردم، ولي با راهنما مطرح نكردم، و چون در جلسات هستم، هيچ تاثير ظاهري در من نداشته، مصرف ميكنم ولي هيچ نشانه كه مصرف كننده نشان بدهد، ندارم، ولي درونا در عذاب هستم، نميخواهم مصرف كنم، از طرفي هم نميخواهم براي قطع مصرف، بستري بشم، يا كارم را تعطيل كنم، ازتون خواهش ميكنم اگر ممكنه كمكي به من بكنين، راهنمايي كنين كه قطع مصرف كنم،
سلام دوست عزیز
همانطور که گفته شد قرص دیفنوکسیلات برای درمان اسهال و بیماریهای التهاب روده مصرف میگردد. دیفنوکسیلات به دلیل خاصیت مخدری، اعتیادآور است بنابراین نباید بصورت خودسرانه از آن استفاده شود و در بلند مدت باعث بروز مشکلات سیستم گوارشی مزمن میگردد. برای دریافت مشاوره ترک با شماره 41 22 22 22 – 021 تماس بگیرید
سلام
بنده مدت هفت سال میشه که از قرص دیفنوکسیلات استفاده میکنم اوایل با مصرف کم شروع شد که به مرور زمان بیشتر شد فقط یکبار برای ترک پیشنهاد شد از متادون استفاده کنم ولی بعد چهل روز دیدم دیفنوکسیلات خیلی بهتر از اینه که متادون مصرف کنم. دلیلشم این بود وقتی متادون مصرف میکردم همه تشخیص میدادن چیزی مصرف میکنم تو جمع که میشستم یهویی چرت میزدم حتی تو سرمای شدید هم عرق میکردم. همه متوجه میشدن اعتیاد دارم بخاطر همین برگشتم به مصرف دیفونکسیلات دلیلشم این بود کسی تشخیص نمیداد من به قرص اعتیاد دارم چون حالت عادیمو داشتم بعد ۷ سال واقعا خسته شدم درسته کسی نمیدونه ولی از روند زندگی یکنواختم خسته شدم. هیچ چیزی برام مهم نیست نسبت به همه چی بی توجه شدم. اصلا هیچ چیز و هیچ کسی برام مهم نیست فقط کار خودمو میکنم بعضی وقتا از همه چیز متنفر میشم اصلا هدف خاصی ندارم هیچ امیدی ندارم هیچکس و نمیبینم ادم مسئولیت پذیری نیستم حتی سلامتیمم برام مهم نیست. حتی بعضی وقتا به مرگ و خودکشی فکر میکنم یه آدم گوشه گیر و افسرده شدم با هر کسی وارد رابطه میشم بیشتر از یک هفته حوصلشو ندارم اصلا کسی برام مهم نیست دست خودم نیست همه میگن دلسردی حتی خانواده م برام مهم نیست نه اینکه عمدی باشه احساس میکنم قرص خوردنم باعث شده . از اینکه یه همچین ادمی شدم حالم از خودم بهم میخوره خواهش میکنم کمکم کنید.
سلام دوست عزیز
ناامید نباشید و حالا که تصمیم به ترک اعتیاد به دیفنوکسیلات را گرفتهاید هر چه زودتر شروع کنید. بی انگیزگی، عدم اعتماد به نفس، بی تفاوتی به اطرافیان، افسردگی و … همگی بخاطر مصرف قرص دیفنوکسیلات است و با درمان مناسب برطرف میشود. برای دریافت وقت مشاوره حضوری با شماره 41 22 22 22 – 021 تماس بگیرید.
سلام من یکسال هست دیفن مصرف میکنم و درواقع ان را جایگزین الکل کردم چون واقعا الکی بودن نه لذتی داره فقط اسیب رسان و در ایران جرم هست ادم رو خار میکنه کسی تو روت نمیگه پشتت حرف میزنند به هر حال من چون دوز مصرف قرص بالایی دارم وجود اتروپین عوارض وخاصیت انتی کلونژیک داره وقدرت دارو رو کم میکنه به هر دری زدم نشد
مصرف همزمان دیفنوکسیلات بادمیترون چ عارضه ای ب همراه داره