سرفصل مطالب:
هموابستگی به عارضهای روانی یا رابطهای گفته میشود که در آن فرد از عزت نفس و اعتماد به نفس پایین برخوردار است و میل شدید به مورد تأیید قرار گرفتن دارد، در نتیجه دلبستگی ناسالمی به دیگری پیدا میکند. فرد هموابسته نیازهای دیگری را بر نیازهای خود مقدم میداند و سعی میکند نیازهای او را حتی به قیمت نادیده گرفتن خواستههای خود برآورده کند.
متخصصین کلینیک روانشناسی و ترک اعتیاد دکتر جوادی همیشه در تلاشاند تا علاوه بر ترک اعتیاد به درمان بیماری های روانی ناشی از آن نیز بپردازند، به همین منظور در این مقاله به ویژگی های فرد هموابسته و راههای درمان هموایستگی که یکی از مغظلات پیرامون اعتیاد در خانواده و ارتباطات هست میپردازیم.
طرف مقابل هموابسته، غالباً فردی کنترلگر است که او را بازیچه قرار میدهد و معمولاً دچار اعتیاد است یا شخصیت ناپایداری دارد. هموابستگی پیامد خدشهدار شدن عزت نفس، زیر پا گذاشتن حد و مرزها و تمرکز شدید بر خشنود کردن دیگری به بهای انکار کردن نیازها و خواستههای خود است. هموابستگی میتواند اتکای روانی یا عاطفی شدید به همسر باشد، همسری که معمولاً به دلیل ابتلا به اختلال سوءمصرف مواد مخدر یا ناراحتیهای روانی به حمایت نیاز دارد.
افراد دچار اختلال هموابستگی همواره جذب الکلیها، معتادان به مواد مخدر یا اشخاص دیگری میشوند که محتاج دیگران و در عین حال منزوی و به لحاظ عاطفی سردرگم هستند. افراد هموابسته برای آن که احساس باارزش بودن کنند، باید در رابطهای باشند که طرف مقابل به آنها نیاز داشته باشد و نمیتوانند رابطه را علیرغم آگاهی از ناسالم بودن آن تمام کنند. این افراد غالباً برای جلب رضایت و خشنودی دیگران تلاش میکنند، برای خود وقت نمیگذارند و حتی فراموش میکنند که باید از خود مراقبت کنند.
اعتیاد به عنوان یک بیماری خانوادگی تمامی روابط فردی و وابستگان بیمار معتاد را تحت تأثیر قرار میدهد. غیرقابل اعتماد بودن معتادان هرج و مرج ایجاد میکند، خانواده را دچار آشوب میکند و سردرگمی عاطفی به وجود میآورد. رفتارهای ناپایدار و غیرقابل پیشبینی معتادان، اضطراب مزمن، ناآرامی و ترس را به خانواده تحمیل میکند. اعضای خانواده سعی میکنند که این موقعیت زیانآور را کنترل کنند، اغلب خود را سرزنش میکنند و به دلیل شرایط موجود احساس شرمندگی میکنند.
خصوصیاتی مانند عزت نفس پایین، تمایل به حداقل رساندن نیازهای فردی، اولویت قائل شدن برای نیازهای دیگران، رفتارهای مراقبتی مبالغهآمیز، مراقبت وسواسگونه از دیگری و به سختی صمیمی شدن با دیگران از جمله ویژگیهایی هستند که در خانوادههای معتادان، به ویژه همسرانشان دیده شده است. این ویژگیها به مفهوم گسترده و بحثبرانگیز هموابستگی اشاره دارد.
از دیدگاه روانشناسی، هموابستگی معمولاً ریشه در دوران کودکی دارد و درمان آن غالباً مستلزم کنکاش در مسائل دوران کودکی و رابطه تجارب دوران کودکی با الگوهای رفتاری مخرب فعلی است.
درمان هموابستگی شامل آموزش و مشاوره فردی و گروهی میشود، فرد هموابسته در این جلسات خود را بهتر میشناسد و الگوهای رفتاری خودمخرب را شناسایی میکند. مشاور به فرد هموابسته کمک میکند تا به احساسات واقعی خود که از دوران کودکی در وجودش مدفون شده است، پی ببرد و روابط پویای خانواده را بازسازی کند. درمان هموابستگی با این هدف انجام میشود که فرد تمام احساسات خود را دوباره به طور کامل تجربه کند.
هموابستگی لزوماً با سوءمصرف مواد مخدر مرتبط نیست، اما این اختلال ارتباطی نخستین بار در ارتباط با اعضای خانواده افراد مبتلا به الکلیسم (فرد الکلی) تشخیص داده شد. هموابستگی معمولاً مشکل شایع افرادی است که رابطه نزدیکی با معتادان دارند. هموابستگی معمولاً در شرایط زیر بروز مییابد:
چنانچه فرد هموابسته با یک فرد معتاد وارد رابطه شود، هر دو نفر با توجه به موقعیت خاص خود ممکن است عوارض منفی متعددی را تجربه کنند یا حتی در معرض خطر قرار بگیرند. برای مثال نتایج یک پژوهش حکایت از آن دارد که هموابستگی نه تنها سلامت رابطه، بلکه سلامت روانی و جسمی فرد را به خطر میاندازد. مهمترین خطرات هموابستگی به شرح زیر است:
هموابستگی معمولاً باعث میشود که فرد دلباخته به همسر معتاد، آنقدر برای رفع نیازهای بیپایان همسرش تلاش کند که نیازهای خود را نادیده بگیرد. در نتیجه هموابستگی یا به عبارتی اعتیاد به رابطه با فرد معتاد، سلامتی هموابسته را به خطر میاندازد، عزت نفس و اعتماد به نفسش را کاهش میدهد و او را دچار افسردگی و دیگر عوارض جسمی و روانی میکند.
یکی از مهمترین مولفههای درمان هموابستگی در رابطه با معتادان این است که یاد بگیرید چگونه حد و مرزهای سالمی را در رابطه تعریف کنید. تعیین حد و مرز، هم برای همسری که در دام اعتیاد گرفتار شده است و هم برای همسر هموابستهای که به اعتیاد همسرش معتاد شده است، مفید است و به آنان کمک میکند که رابطه سالمتری داشته باشند.
در نتیجه بهتر میتوانند بر چالشهای رابطه آلوده به سوءمصرف مواد مخدر و هموابستگی غلبه کنند. برای آن که بتوانید حد و مرزهای سالمی را تعیین کنید، بهتر است گام به گام طبق راهنمای زیر پیش بروید:
همانطور که گفته شد، هموابستگی رابطه تنگاتنگی با سوءمصرف مواد مخدر دارد، در نتیجه ضروری است که اعضای خانواده برای رهایی خود از چنگال اعتیاد و هموابستگی از متخصصان این زمینه کمک بگیرند.
کلینیک ترک اعتیاد دکتر جوادی، روشها و برنامههای زیر را با هدف کمک به بازیابی سلامتی و برقراری رابطه سالم ارائه میدهد:
کلینیک ترک اعتیاد شبانهروزی دکتر جوادی با بهترین تیم متخصص و کارآمد، خدمات خانواده درمانی و مشاوره را که برای مدیریت مشکلات هموابستگی ضروری است، ارائه میدهد.
اعضای خانواده در جلسات مشاوره متوجه میشوند که سوءمصرف مواد مخدر چه اثرات منفی بر نهاد خانواده میگذارد و به این ترتیب مهارتهای لازم را برای مبارزه با اعتیاد در خود پرورش میدهند و با همدلی اعضای خانواده مشکل اعتیاد حل میشود. همچنین مشاوره خانواده به افراد دارای اختلال هموابستگی کمک میکند تا با مشکلات خانوادگی گذشته کنار بیایند و الگوهای رفتاری جدیدی را برای رقم زدن آیندهای بهتر ایجاد کنند.
دکتر مسعود جوادی موسس و صاحب امتیاز کلینیک ترک اعتیاد دکتر جوادی، دارای 15 سال سابقه کار تخصصی در حوزه اعتیاد، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
3 (2) وابستگی به دارو های ضد افسردگی یکی از مشکلاتی اس ...
بیشتر بدانید